من کلمه ها و تعابیری که از نثرهای زیبای فارسی به قلم نویسندگان معاصر است را مطالعه می کنم و ان را در دفتری یادداشت برمی دارم.این قسمت از شاهرخ مسکوب مطالبی آورده ام.
_تاریکی کویر پهن است.
_ بوته ها در سیاهی می جنبد.
_ باد جولان می دهد.
_ یک وهم خوفناک و مرموز بند هایش را باز می کند.
_ زیر پوست ترک دار زمین از ترس خالی می شود.
_ کویر تاریک بود شب انبوه.
_ تاریکی انگار به سختی و پری سنگ شده بود.
_ کجا بروند که در کویر فرو نروند.
_ شب برهنه بود از تنه خود رها شده بود.
_ شب ر نور فراروی ماه تنگ تر می شد.
_باد سرگردان با نفس های خسته از کویر می امد تا در دامنه کوهی جایی پهن شود و به خاک بیفتد.
